De bewoners van een villawijk langs de bosrand kregen steeds vaker te maken met natte voeten in hun kelders en souterrains. Kwelwater, afkomstig uit het bos. Maar dat wordt nu opgelost door de plaatsing van een verticaal ondergronds kwelscherm, een specialiteit van Van Schie.
Het Ulvenhoutse Bos is een klein bosgebied, waar de waterhuishouding niet helemaal meer zo functioneert als Staatsbosbeheer het zou willen. Het bos ligt iets hoger dan de wijk en als er veel hemelwater naar beneden komt wordt dat niet allemaal door het bos vastgehouden, maar stroomt het ondergronds naar de bosrand en naar de huizen. Voor het bos is het ook niet goed, want dat verdroogt. Bovendien behoort het tot een Natura 2000-gebied.
Zwelklei
Wat Van Schie nu doet, is over een lengte van 360 meter een soort ‘ondergrondse damwand’ construeren, niet van staal maar van een klei-achtige substantie: bentoniet, ook wel zwelklei genoemd. Dat wordt geïnjecteerd met een speciale boorinstallatie. Tegelijk met het boren dringt de bentoniet in het boorgat en vermengt zich met de aarde. In feite werkt de boormachine als een grote staafmixer.
Door de machine steeds iets op te schuiven ontstaat er een complete ondergrondse wand, een kwelscherm. In dit geval tussen de 4 en 5 meter diep. Op die diepte sluit het scherm namelijk aan op een ondoordringbare leemlaag.
Bentoniet is overigens een natuurproduct. Het is een kleisoort die voortkomt uit vulkanische as en voor het eerst werd gevonden bij Fort Benton in de VS. Het bestaat uit natriumdeeltjes die zó klein zijn dat ze de grond waterdicht kunnen maken.
